O cancro de vexiga non músculo invasivo caracterízase por unha alta taxa de recorrencia e progresión da enfermidade. O tratamento individualízase en función do risco de cada paciente. As opcións terapéuticas dispoñibles inclúen a mitomicina e o Bacilo de Calmette-Guérin, este último presenta problemas de desabastecimento ou de resistencia, entre outros, polo que existe interese en técnicas que aumenten a eficacia da mitomicina como a quimiohipertermia intravesical conductiva. Actualmente, as guías de práctica clínica non recomendan esta técnica por falta de evidencia sobre a súa eficacia.